เรื่องเก่ามาเล่าใหม่อย่าเพิ่งเบื่อนะครับ

ผมคือนักวิทยุสมัครเล่นครับ
ขับรถดีๆนะ โชคดีนะลูก พรธรรมดาๆที่ฟังดูชื่นใจและรู้สึกเป็นสุขมากๆที่แม่อวยพรให้ก่อนที่ผมจะ QRD กลับมาเจอความวุ่นวายในเมืองหลวง จากวันหยุดยาวในช่วงเทศกาลสงกรานต์ บ่ายวันที่ 16 เมษายน 2552 หลังจากที่ผมได้ตรวจเช็คสภาพรถเบื้องต้นก่อนออกเดินทาง (บ้านผมอยู่บ้านบางน้ำจืด ใกล้กับท่าเรือเฟอร์รี่ไปเกาะสมุย อำเภอดอนสัก สุราษฎร์ธานี) ผมเริ่มออกเดินทางประมาณบ่ายโมง ซึ่งคาดว่าจะมาถึงกรุงเทพฯประมาณ 3-4 ทุ่ม แต่สิ่งที่ไม่คาดคิดก็เกิดขึ้น ผมออกเดินทางมาได้สักพักประมาณ 100 กม.ก็รู้สึกว่ารถเริ่มมีปัญหา คือน้ำในหม้อน้ำแห้งซึ่งผมได้พยายามมองหาอู่ แต่วันนั้นเป็นวันหยุดอู่ปิดหมดครับ ผมคิดอยู่ในใจว่าวันนี้คงจะไม่ถึง กทม. แน่เลย เพื่อนสมาชิกที่มาด้วยกันก็เริมกังวล (ซึ่งผมสังเกตได้จากหน้าตาที่แสดงออกมา) เพราะว่าวันรุ่งขึ้นจะต้องเริ่มงานกันแล้ว ผมใช้วิธีเข้าปั๊มน้ำมันกรอกน้ำใส่ขวดมาเติมหม้อน้ำรถให้เต็ม แล้วออกเดินทางต่อโดยใช้ความเร็วไม่เกิน 90 กม./ชม. และไม่ลืมเติมน้ำใส่ขวดไว้ให้เต็มด้วยเผื่อฉุกเฉิน และขับรถกะระยะทางให้ได้ประมาณ 40-50 กม. ก็จอดเช็คและเติมน้ำอีกครั้งหนึ่ง
ช่วงก่อนจะถึงอำเภอท่าแซะ จังหวัดชุมพร ผมได้ขึ้นความถี่ขออนุญาตคอนแท็คและ QSO กับเพื่อนสมาชิกบริเวณนั้น (ซึ่งผมแสตนบายไว้ตั้งแต่ออกเดินทางแล้ว) และแจ้งเพื่อนสมาชิกว่ารถมีปัญหาเรื่องหม้อน้ำแค่นั้นหละครับ เพื่อนสมาชิกที่ใช้สถานีเบส และสถานีโมบายที่รับสัญญาณได้ก็พยายามช่วยกันประชาสัมพันธ์เรื่องปัญหาของรถผม ระหว่างนั้นผมก็แก้ปัญหาโดยการเติมน้ำไปเรื่อยๆครับ
ผมขับรถไปเรื่อยๆจนถึงอำเภอทับสะแก มีเพื่อนสมาชิกท่านหนึ่งคือท่าน E29CG แจ้งว่ามีเพื่อนสมาชิกที่เปิดอู่อยู่และยังไม่ปิดร้าน ซึ่งตอนนั้นเป็นเวลาประมาณ 3 ทุ่มแล้ว (ทราบภายหลังว่าปกติไม่ปิดดึกขนาดนี้แต่ที่ปิดดึกเพราะว่าเป็นช่วงเทศการเปิดคอยรับเพื่อนสมาชิกที่เดินทางกลับกันครับ) ท่าน E29CG แจ้งให้ผม QSY ไปที่ช่องความถี่ 144.200 MHz. ซึ่งท่าน E29TJ เจ้าของอู่แสตนบายอยู่ ผมได้แวะที่อู่ขณะนั้นท่าน E29TJ ไม่อยู่ แม่บ้านแจ้งว่าออกไปซ่อมรถให้ลูกค้าที่จุดพักรถเขาโพธิ์ ผมและเพื่อนสมาชิกรออยู่ที่อู่ ได้รับการต้อนรับจากแม่บ้านเป็นอย่างดี ทำให้พอคลายความกังวลไปได้บ้าง ท่าน E29TJ มาแล้วก็ตรวจเช็ครถของผม ซึ้งตอนนั้นภายในเครื่องยนต์มีเสียงดังและน้ำในหม้อน้ำก็หมดเหมือนเดิม เบื้องต้นทราบว่า ฝาหม้อน้ำมีปัญหาทำให้ระบบน้ำภายในเครื่องยนต์ชำรุด ไม่สามารถหาอะไหล่มาเปลี่ยนได้ ที่อู่ของท่าน E29TJ ก็ไม่มีครับ ท่าน E29TJ แนะนำให้จอดเติมน้ำบ่อยๆหลังจากนั้นก็ออกเดินทางต่อโดยมีท่าน E29CG ขับรถล่วงหน้าไปก่อน ส่วนผมตามไปเรื่อยๆ ระหว่างทางในความถี่ได้เจอกับท่าน HS8QKQ และท่าน HS8JZJ ซึ่งขับรถตามหลังมาและได้สแกนมาเจอโดยบังเอิญ และได้นัดเจอกันในปั้มน้ำมันที่ทับสะแกเพื่อที่ผมจะได้เติมน้ำ และตรวจเช็ครถอีกครั้งหนึ่ง ทุกคนช่วยกันเติมน้ำช่วยกันดูพูดคุยและวิเคราะห์ปัญหาที่เกิดขึ้นกับรถผมอีกครั้งหนึ่ง ความรู้สึกผมตอนนั้นสบายใจและไม่กังวลใดๆเลย ผมได้รับรู้ถึงความมีน้ำใจของเพื่อนสมาชิกที่เป็นนักวิทยุสมัครเล่น ที่ตั้งใจช่วยเหลือทั้งที่ไม่เคยรู้จักกันมาก่อน
สักพักท่าน HS8JZJ ก็เดินกลับไปที่รถสักครู่แล้วเดินกลับมาอีกครั้ง พร้อมกับถือฝาหม้อน้ำมาด้วยอันหนึ่ง ตอนแรกผมนึกว่าเขาไปถอดมาจากเครื่องยนต์ของเขามาซะอีก ภายหลังทราบว่าเขามี 2 อัน (คนอะไรก็ไม่รู้พกฝาหม้อน้ำ 2 อัน)
เขาใส่ฝาหม้อน้ำเข้าไปที่รถของผมที่ยังไม่ได้ปิดหลังจากเปิดเติมน้ำจนเต็มแล้ว เขาบอกให้ลองสตาร์ทดูอีกครั้ง พวกเราทั้งหมดยืนดูได้สักพักปรากฏว่าน้ำในหม้อน้ำไม่เดือดยังคงเหลือแต่อาการในเครื่องยนต์มีเสียงดัง พวกเราทั้งหมดได้ออกเดินทางต่อ โดยที่มีเพื่อนสมาชิกทั้งหมดขับรถออกมาพร้อมกัน อีกประมาณ 100 กม ก็แวะที่บ้านท่าน HS7WDI ประธานกลุ่มตะวันลับทับสะแก และได้เจอกับเพื่อนสมาชิกอีกหลายสถานี หลังจากตรวจสอบรถเรียบร้อยไม่พบปัญหาใดๆเกี่ยวกับหม้อน้ำ คงเหลือแต่เสียงที่ดังในเครื่องยนต์ จากนั้นก็ลาเพื่อนสมาชิกและออกเดินทางต่อ วันนั้นผมถึงกรุงเทพฯประมาณตี 3 ซึ่งช้าไปจากเวลาปกติประมาณ 6 ชม
แต่สิ่งที่ได้มามันคุ้มกับเวลาที่เสียไป 6 ชม มันไม่ใช่แค่ฝาหม้อน้ำ มันไม่ใช่แค่การคุยในความถี่วิทยุ แต่มันคือมิตรภาพของเพื่อนนักวิทยุสมัครเล่น ทุกคนพร้อมที่จะให้ความช่วยเหลืออย่างเต็มความสามารถ ตอนนี้ผมบอกทุกคนได้อย่างภูมิใจแล้วว่า ผมคือนักวิทยุสมัครเล่นครับ
ขอบคุณเพื่อนสมาชิกทุกท่านทุกสถานีที่ช่วยเหลือผมในวันนั้น และขออภัยหลายสถานีด้วยที่ไม่ได้ขานคอนไซน์ไว้ในที่นี้ วันนั้นเพื่อนสมาชิกหลายสถานีจริงๆ ขอบคุณอีกครั้งครับ
QRU 73
E29UK

	ผู้เขียน	หัวข้อ: เรื่องเก่ามาเล่าใหม่อย่าเพิ่งเบื่อนะครับ (อ่าน 3809 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้